മനുഷ്യന്‍ വിഷമഴ പെയ്യിക്കുന്ന നാട്ടിലേക്കു ഒരിക്കല്‍ ഒരു കുഞ്ഞു ശലഭം വഴി തെറ്റി എത്തി
ഒരായിരം സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ പിടഞ്ഞു വീണ ആ മണ്ണിലൂടെ കഥ ഒന്നും അറിയാതെ തന്‍റെ കുഞ്ഞി ചിറകുകള്‍ വീശി അവള്‍
കടന്നി ചെന്നു . അപ്പോളാണ് അവളൊരു കാഴ്ച കണ്ടത് തന്നെ നോക്കി ഒരു പാവം പുല്‍ച്ചാടി ഇരിക്കുന്നു .
ഒരു കണ്ണ് മാത്രമുള്ള , ചാടുവാന്‍ പോലും വയ്യാത്ത പാവം പുല്‍ച്ചാടി . ശലഭം ചോദിച്ചു കൂട്ടുകാരാ എന്താണ് നിനക്ക് പറ്റിയത് ?
എവിടെ നിന്റെ കണ്ണുകള്‍ എന്തേ ചാടാന്‍ പറ്റാതെ ? എന്തോ പറയാന്‍ ശ്രമിച്ചിട്ടും അവന്‍ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല അതിന്‌ മുമ്പേ
ആ മണ്ണില്‍ അവന്‍ പിടഞ്ഞു വീണു .
ശലഭം വീണ്ടും പറന്നു അപ്പോള്‍ അവള്‍ കണ്ടു ഒരു കിളിഅമ്മയെ ,ശലഭത്തെ കണ്ടു ആ അമ്മ കിളി പറന്നു വന്നു എന്തേ നീ ഇവിടെ?
പോകൂ കുഞ്ഞേ ഇവിടെ നിന്നു ഇത് ചെകുത്താന്റെ താഴ്വരയാണ്. ജീവന് പുല്ലു വില ഇല്ലാത്ത താഴ്വര ,
സ്വന്തം ലാഭത്തിനു വേണ്ടി അന്യന്റെ ജീവന് പോലും വില്‍ക്കാന്‍ മടിക്കാത്ത മനുഷ്യര്‍
ചെകുത്താന് തീറു കൊടുത്ത ഭൂമി, ഇവിടെ ഓരോ ഇലത്തുമ്പിലും മരണംപതിയിരിക്കുന്നു,
ഇവിടുത്തെ മണ്ണ് അമ്മമാരുടെ കണ്ണീരിനായി ദാഹിക്കുന്നു ഞങ്ങള്‍ ഒക്കെ പരീക്ഷണവസ്തുക്കള്‍ മാത്രം നിനക്കും ആകണോ
മറ്റൊരു ബലിയാട്? എന്‍റെ കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ എല്ലാം ഈ വിഷത്തില്‍ ഇല്ലാതായി ഞാന്‍ മാത്രം ഇനിയും ബാക്കി കാലത്തിന് കഥ പറഞ്ഞു കൊടുക്കാന്‍
നിനക്കറിയുമോ കുഞ്ഞേ വിഷം വീണു മലീമസ്സം ആയ ഈ ഭൂമിയുടെ തേങ്ങല്‍ എന്‍റെ ഉറക്കം കെടുത്തുന്നു . ഒരിക്കല്‍ ഇവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു
ഒത്തിരി കിളികളും ,പാറ്റകളും ,പാമ്പുകളും ,എല്ലാം ഉണ്ടായിരുന്നു മനുഷ്യന്‍റെ പണ കൊതിയില്‍ അതെല്ലാം വിഷ മഴയില്‍ ഇല്ലാതെ ആയി ഒരിറ്റു
ജലം പോലും കിട്ടാതെ , വിഷ മയമില്ലാത്ത ഒരിത്തിരി ആഹാരം പോലും കിട്ടാതെ .വയ്യ കുഞ്ഞേ ഇനിയും നീ കൂടി ഇവിടെ... വേണ്ട മടങ്ങൂ
ഈ വിഷ ഭൂമിയില്‍ നിന്നും .
ഇവിടെ മനുഷ്യ കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ പോലും ജീവിക്കയാണ് ജീവച്ചവങ്ങളായി അന്ധരും, മൂകരും ,ബധിരരും.ബുദ്ധി മദ്ധ്യം വന്നവരും ആയി അത് പോലും കാണാന്‍ കഴിയാത്തവര്‍
നമ്മുടെ കണ്ണീരു കാണുമോ ? ആ അമ്മമാര്‍ ഒഴുക്കിയ കണ്ണീര്‍ ആരും കണ്ടില്ല , ഇവിടുത്തെ കാറ്റിന് പോലും വിഷത്തിന്റെ ഗന്ധമാണ് . നിന്റെ കുഞ്ഞു
ശരീരത്തിന് അത് താങ്ങാന്‍ കഴിയില്ല . കുഞ്ഞേ ഇവടെ ഇപ്പോള്‍ പൂക്കള്‍ പോഴും വിരിയാറില്ല അഥവാ വിരിഞ്ഞാലും അതിനുള്ളില്‍ തേനിനു പകരം
വിഷം ആയിരിക്കും ആരോ മണ്ടന്മാര്‍ക്കായി കണ്ടു പിടിച്ച കൊടും വിഷം . നീ പോകൂ ദൂരേക്ക്‌ ദൂരേക്ക്‌ ഇവിടുന്നുള്ള കാറ്റ് പോലും എത്താത്ത
ദൂരേക്ക്‌ ........... ആ അമ്മകിളി പറഞ്ഞു കൊടുത്ത വഴിയിലൂടെ ആ കണ്ണീര്‍ കഥ കെട്ട വേദനയോടെ കുഞ്ഞു ശലഭം പറന്നു പോയ്കൊണ്ടിരുന്നു
അപ്പോള്‍ ആ മരത്തിന്റെ കൊമ്പിലിരുന്ന കിളിയെ അകലെ കശുമാവിന്‍ പൂങ്കുലകള്‍ വകഞ്ഞു മാറ്റി മരണം തുറിച്ചു നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു,
തന്‍റെ ഒരിരയെ നഷ്ടപ്പെടുത്തിയ പകയോടെ .രക്തം ഒലിക്കുന്ന പല്ലുകളും , ചുവന്ന കണ്ണുകളുമായി .
ആപ്പോളും അവന്‍റെ കയ്യില്‍ ഒരു മനുഷ്യ കുഞ്ഞിന്റെ ജീവനു വേണ്ടി ഉള്ള പിടച്ചില്‍ ഇല്ലാതായി കൊണ്ടേയിരുന്നു ..................
എന്‍ഡോസള്‍ഫാന്‍ എന്ന മാരക വിഷത്തില്‍ പൊലിഞ്ഞു പോയ എന്‍റെ സ്വന്തം സഹോദരങ്ങള്‍ക്കായി ,അവിടെ നിസ്സഹായരായി പോയ മ്മമാര്‍ക്കായി
വേദനയോടെ.......സുമേഷ്
Monday, April 25, 2011
Subscribe to:
Comments (Atom)